Dzien 15 kilometr 5011

Srodek Azji

Dzien 15 kilometr 5011

Sen to byl czy jawa? Obudzilem sie w wyscielonej dywanami jurcie na lozku polowym. Kazachow nie ma, w nocy wrocili do Urumqi.
Codziennie rano wstaje, pakuje sie i wsiadam na motor. Mysle wtedy co ja napisze. 12h na motorze. Nic sie nie dzieje. A tu jednak codziennie cos i codziennie lepiej. Jakos trafiam w dziwne miejsca.
Mialem zaczac pisac od srodka. Od srodka Azji. Taki punkt mialem na mapie. Prawdopodobnie najmniej atrakcyjna atrakcja na trasie. Tak niewdzieczna, ze nawet droge ktora chialem jechac zlikwidowali. Na jej miejscu stoi kopalnia, google sie jednak czasem myli. Jadac na okolo tez ciezko dotrzec. Niby jest autostrada, ale ma tylko po jednym pasie, a na kazdym korek tirow. Potem szutrowka, obumarle miasteczko, plastikowy policjant i skrecamy na centrum Azji. Miejsce jest tak malo atrakcyjne ze nikt nie sprzedaje biletow. Znikneli tez wszyscy mieszkancy pobliskiej wsi. Nikt nie postawil nawet nedznej budy z jedzeniem. Po drodze stoja plansze z marnej jakosci plakatami przedatawiajacymi azjatyckie panstwa. Wszystkie juz wyblakly, kazde zdjecie pochodzi z internetu. Jedno z nich ma date z czyjegos aparatu, zdjecie Lebanonu przedstawia wizualizacje ich pawilonu na expo, Gruzje reprezentuje zdjecie domu z amerykanskiego stanu Georgia,a Koree zdjecie projektu bylego wspolnika mojego szefa.
Rano wyjechalem z Turfan na zachod w kierunku Urumqi. Tak wialo, ze musialem jechac troche pochylony zeby zbalansowac wiatr. Przy drodze staly elektrownie wiatrowe z napisem chinska kwietna energia.
W Urumqi kiedys bylem na biznestripie. Lotniski-hotel-spotkanie-hotel-lotnisko. W sumie najciekawszy w Urumqi jest minaret do ktorego dobudowano Kfc. zjezdzajac z autostrady na bramkach czuc napiecie. Stoi mikro twierdza pisterunek policji, a policjanci maja kaski, kamizelki kuloodporne i karabiny. Przygladaja mi sie z takim samym zdziwieniem jak ja im. Rdzenni mieszkancy nie lubia kolonizatorow Han. Kilka lat temu wybuchly tu zamieszki na tle etnicznym. Polalo sie duzo krwi.
Mijajacy mnie kierowca pokazuje mi kciuk do gory, chyba tablice rejestracyjne ze stolicy ze znaczkiem 京 budza respekt.
Mialem jechac na sama polnoc nad jezioro Kanasi, jakies 400km z Urumqi, ale po drodze widze znak Niebianskie Jezioro 30km. Myslalem, ze jest ono w troche innym miejscu i zahacze o nie wracajac. Lezy wysoko w gorach. Zadowolony, ze udalo mi sie.znowu ominac cale centrum sprzedazy biletow jade pieknymi serpentynami w gore. Przez droge przechodza krowy, w dole plynie rzeka,a na drodze kolejna bramka. Facet mowi ze bilet kosztuje 170yuanow, musze po niego wrocic na dol i nie chce mnie wpuscic taniej.
170 yuanow to moj dzienny budzet z benzyna wiec odpuszczam. Chwile sie zastanawiam czy nie zostac na noc nad rzeka, ale jest dopiero 18, 4 godziny do zmroku, nie bede tak siedzial. Sprawdzam w internecie cene Kanasi. Tez drogo. Zmiana planu. Jade do Kaszgaru. Rezygnujac z petli na polnocy trasa bedzie jakies 800km krotsza, ale tyle razy bladzilem po drodze ze w sumie pewnie wyjdzie wiecej niz 21ooo km. Troche mnie boli ze odpuszczam. Zawsze to troche mnirj przygody.
Z centrum Azji jade na poludnie. Nade mna wlecze sie mala chmura burzowa. Jest tak mala ze z kazdej strony widze niebieskie niebo, a pioruny strzelaja co chwile. Zastanawiam czy moze trafic w motocykliste. Robi sie ciemno, pada, na gpsie widze jakis park narodowy w gorach. Po drodze mala wioska, przy betonowych baraczkach wlascicieli stoja jurty dla turystow. Wyroznia sie jeden dom. Ma spadzisty dach, jest oblozony drewnem, a ze srodka bije cieple zolte swiatlo. Jestem strasznie zmeczony i gdy slysze jak mowia do mnie po rusku zastanawiam sie czy to sie dzieje na prawde i gdzie ja wlasciwie jestem.
Gospodarz chce 200yuanow, potem chce sto, a w koncu mowi ze wszystko jedno, moze byc 50, a ja moge spac gdzie chce. W domu siedzi 10 Kazachow i jedna Kazaszka? Polowa wyglada na niezlych zbirow, zapraszaja mnie zebym dolaczyl do kolacji. Niektorzy mowia po chinsku, z innymi skladam cos po polsku z pojedynczymi rosyjskimi slowami jakie znam. Obok mnie siedzi byly bokser. Pyta masz zone? Nie. Palisz? Nie. Grasz na gitarze? Nie. Krzywi sie z niesmakiem. Na stole laduje misa z baranina. Bokser bierze upieczona glowe i malym nozykiem sciaga z niej skore. Daje mi kawalek do prawej reki i kaze jesc. Z trudem przelykam, a juz po chwili trzymam w rece grude tluszczu. Dalej jestem w mocnym szoku. Co to za ludzie? Co oni tu robia? Bokser gra na gitarze, spiewaja ruskie i kazachskie piosenki. Magia. Pije kobyle mleko, mowia, ze to moja jedyna szansa w zyciu zeby sprobowac bo to pije sie tylko w Kazachstanie. Pije z kilkoma baijiu, wiekszosc to muzulmanie, nie pija. Pytaja: byles w Kazachstanie? Nie bylem. Przyjedziesz? Przyjade!
Cos zdjecia laduja sie tylko w miescie.

image

image

image

image

image

Dodaj komentarz